باغ و عمارت فتحآباد | |
---|---|
نام | باغ و عمارت فتحآباد |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
بخش | بخش 9 پلاک 12 |
اطلاعات اثر | |
نام محلی | اردوگاه الغدیر |
کاربری | عمارت، باغ |
کاربری کنونی | اردوگاه دانش اموزی و تفرجگاه |
دیرینگی | دوره قاجار |
دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
مالک فعلی اثر | وزارت اموزش و پرورش |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۲۵۱۸ |
تاریخ ثبت ملی | ۱ آذر ۱۳۷۸ |
اطلاعات بازدید | |
امکان بازدید | گردشگری و اردوگاه دانش آموزی |
باغ و عمارت فتحآباد مربوط به دوره قاجار است و در تبریز، محله فتح آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ آذر ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۵۱۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[

باغ و عمارت امیر | |
---|---|
نام | باغ و عمارت امیر |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
اطلاعات اثر | |
کاربری | عمارت، باغ |
دیرینگی | دورانهای تاریخی پس از اسلام |
دورهٔ ساخت اثر | دورانهای تاریخی پس از اسلام، دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۱۱۱۶ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۶ شهریور ۱۳۸۳ |

باغ و استخر ایلگلی (شاهگلی) | |
---|---|
![]() |
|
نام | باغ و استخر ایلگلی (شاهگلی) |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
اطلاعات اثر | |
نام محلی | شاهگلی |
نامهای دیگر | شاهگلی |
نامهای قدیمی | شاهگلی |
کاربری | باغ |
دیرینگی | دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۲۴۷۷۴ |
تاریخ ثبت ملی | ۲۷ بهمن ۱۳۸۷ |
ایلگلی (شاهگلی) یکی از مهمترین گردشگاههای شهر تبریز است که در جنوب شرق آن و در ۷ کیلومتری مرکزشهر واقع شدهاست. این مکان در زمان آققویونلوها ایجاد شده و در دورهٔ صفویان گسترش یافتهاست.
با احداث هتل ۵ ستاره و بینالمللی ایلگلی، این گردشگاه جنبهٔ جهانی پیدا کردهاست. عمق دریاچهٔ ایلگلی ۱۲ متر بوده و در محوطهٔ آن قایقرانی انجام میشود. همچنین شهربازی (لوناپارک) و نیز مسافرخانههای متعددی در داخل این گردشگاه وجود دارد.[۲]
پیشینه
ایلگلی تا پیش از رویکارآمدن صفویان، بزرگترین منبع ذخیرهٔ آب جهت آبیاری باغهای مناطق شرقی تبریز تا دروازهٔ تهران و تپلیباغ بودهاست. در دوران حکومت صفویان، تمام شن و ماسه و نخالههای موجود در محوطهٔ داخلی دریاچهٔ فعلی خالی شده و دیوارهای سنگی به دور آن کشیده شد.
در دوران قاجار در پیرامون استخر ایلگلی خیابانهایی جهت عبور و مرور احداث گردید و در جوار این معابر، درختان درخت تبریزی، بید مجنون و گلهای اطلسی متعددی در چندین ردیف جهت تزئین گردشگاه و پاکی آب و هوا کاشته شد.
ایلگلی در دوران پهلوی به شهرداری تبریز واگذار شد تا به یک گردشگاه عمومی تبدیل شود. سید باقر کاضمی (مهذبالدوله) استاندار وقت آذربایجان شرقی، نخستین تعمیرات اساسی را در محوطهٔ این گردشگاه به انجام رسانید.
اولین اینترنت پارک کشور
به کمک کارشناسان سازمان آمار و فناوری اطلاعات شهرداری تبریز، سرویس اینترنت بی سیم برای استفاده گردشگران و شهروندان تبریزی در پارک ائل گلی برقرار گردید. به گزارش روابط عمومی سازمان، براساس پیشنهادی از سوی مدیریت گردشگری شهرداری تیریز و جهت سهولت برقراری ارتباطات اینترنتی گردشگران در تبریز، معاونت فنی سازمان آمار و فناوری اطلاعات اقدام به بسترسازی برای ایجاد این سرویس نمود و در مدت ۱۰ روز دو فرستنده ، هرکدام با پوششی به شعاع ۳۰۰ متر کروی در ضلع شرقی و جنوبی ائل گلی نصب گردید.
دریاچه
دریاچهٔ ایلگلی با ۵٫۵ هکتار وسعت، گنجایش 720000 متر مکعب آب را دارد. این دریاچه پیشتر به سبب بزرگی و عظمت، شاهگلی (دریاچهٔ بزرگ) نام داشته که پس از انقلاب اسلامی ایران به ایلگلی (دریاچهٔ مردم) تغییرنام دادهاست.
یکی از شعبههای رودخانهٔ لیقوان که از نزدیکی روستای چاوان میگذرد، بهصورت جویباری کوچک از سمت جنوبشرقی دریاچهٔ ایلگلی وارد آن شده و آب آن را تأمین مینماید.
تپهٔ نسبتاً بلندی در بخش جنوبی دریاچهٔ ایلگلی قرار گرفته که جنگلکاری شده و آبشارهای مصنوعی متعددی از این تپه به سمت داخل دریاچه سرازیر میشود. همچنین از ضلع جنوبی دریاچه تا مرکز آن و محل کاخ ایلگلی، خیابانی کشیده شده که عمارت کلاهفرنگی را بهصورت یک شبهجزیره درآوردهاست.
این دریاچه در هنگام فصل زمستـان با نمایی زیبا آمیخته ای از یخ و آب ، خود را می نمایاند. در زمان یخ زدن دریاچه ماهی هایی که در این آب زندگی می کنند نمی توانند به سطح آب برسند و به همین دلیل رشد آن ها کند می شود.
کاخ
عمارت کلاهفرهنگی هشتضلعی موجود در مرکز دریاچهٔ ایلگلی که به کاخ ایلگلی شهرت دارد، امروزه بهصورت یک تالار پذیرایی مورداستفاده قرار میگیرد. این بنا پیشتر یک ساختمان یکطبقهٔ خشتی و فرسوده بود. شهرداری تبریز در سال ۱۳۴۶ خورشیدی ساختمان پیشین را تخریب و عمارت دوطبقهٔ جدید و مقاومی در محل آن احداث کرد.[۱]
کاخ ایلگلی در دوران حکومت سلطان یعقوب آققویونلو احداث شده و در دوران سلطنت صفویان گسترش یافتهاست. قهرمان میرزا (هشتمین پسر عباس میرزا) نیز این عمارت را تکمیلتر نموده و آن را بهصورت یک گردشگاه سلطنتی برای درباریان قاجار درآوردهاست.

بازارچه سرخاب | |
---|---|
نام | بازارچه سرخاب |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
اطلاعات اثر | |
کاربری | بازار |
دیرینگی | دوره قاجار |
دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۱۹۸۷ |
تاریخ ثبت ملی | ۵ تیر ۱۳۸۴ |

بازار فرش تبریز یکی از آثار تاریخی شهر تبریز است. این بازار از قدیمالایام محل فروش فرشهای بافت نقاط مختلف بودهاست و هماکنون نیز همین کاربرد را داراست.

مسجد امامزاده | |
---|---|
نام | مسجد امامزاده |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
اطلاعات اثر | |
کاربری | مذهبی، مذهبی |
دیرینگی | دوره قاجار |
دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۱۹۸۶ |
تاریخ ثبت ملی | ۵ تیر ۱۳۸۴ |

اداره گمرک تبریز | |
---|---|
نام | اداره گمرک تبریز |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
اطلاعات اثر | |
کاربری | اداره |
دیرینگی | دوره پهلوی اول |
دورهٔ ساخت اثر | دوره پهلوی اول |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۷۳۷۰ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ |

گورستان اسفنجان
گورستان اسفنجان | |
---|---|
نام | گورستان اسفنجان |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | شهرستان اسکو |
اطلاعات اثر | |
کاربری | گورستان |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۷۳۷۲ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ |

گورساتن تاریخی مجارشین | |
---|---|
![]() |
|
نام | گورساتن تاریخی مجارشین |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | شهرستان اسکو |
کاربری | گورستان |
دورهٔ ساخت اثر | دوران های تاریخی پس از اسلام |
گورستان تاریخی مجارشین مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان اسکو، بخش مرکزی، دهستان گنبرف، روستای مجارشین واقع شده است .این گورستان که در آن سنگ قبرها دارای نوشته هایی به زبان عربی هستند که نشان دهنده رواج نوشتن زبان عربی در زمانهای دور در این روستا می باشد..

مسجد صخره ای مجارشین
مسجد مجارشین | |
---|---|
نام | مسجد مجارشین |
کشور | ![]() |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | شهرستان اسکو |
اطلاعات اثر | |
کاربری | مذهبی |
دیرینگی | دورانهای تاریخی پس از اسلام |
دورهٔ ساخت اثر | دورانهای تاریخی پس از اسلام |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۷۵۰۶ |
تاریخ ثبت ملی | ۶ اسفند ۱۳۸۵ |
مسجد مجارشین مربوط به سدههای میانی و متاخر دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان اسکو، بخش مرکزی، دهستان گنبرف، روستای مجارشین واقع شده و این اثر در تاریخ ۶ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۵۰۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[
نام این مسجد را کرامت نام نهاده اند.

.: Weblog Themes By Pichak :.